ಅಂಟಿಗ

ಬಾಲು ಬೀದೀಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಬೀಳ್ತಾನೆ ದುಂ ಬಾಲು. ಮಾಡ್ತಾನೆ ಚಾಲು ಕೊರೆಯೋಕೆ ಸೊಲ್ಲಿನ ಜೊತೆ ಜೊಲ್ಲು ಎರೆಯೋಕೆ. ಕಳಚಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಬಿಡ ಈ ನರರೂಪಿ ಉಡ. ಅದಕ್ಕೇ ಅವನಿಗನ್ನೋದು ನಾವೆಲ್ಲ: “ಬಾಲು, ನೀನು ಮನುಷ್ಯ ಅಲ್ಲ, […]

ಅಪರಾವತಾರ

ಚೋಟುದ್ದ, ಗೇಣುದ್ದ, ಆಕಾಶದುದ್ದ ಕುತುಬ ಮೀನಾರಕ್ಕೆ ಕೈಯೂರಿ ಎದ್ದ! ಕೆರೆಯಿಂದ ಸಾಗರದವರೆಗೆ ಸಾಗರಬಿದ್ದ ರಾಡಿ ಮೈಯಿಂದಲೇ ಮೇಲಕೆದ್ದ- ಗೌರಿಶಂಕರ ಶಿಖರ ಏರಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ಆದರೀಗಾಗಲೆ ಅದು ನಿಷಿದ್ಧ. ಬುದ್ಧನೊಬ್ಬನು ಬೇರೆ ಆಗಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಇವನ […]

ನನ್ನ ಕನಸಿನ ನಾಡು

ಸಿಗಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನಿಗೊಂದು ಗಟ್ಟಿ ತಲೆದಿಂಬು ಅಥವಾ ದಿಂಬಿದ್ದವನಿಗೊಂದು ಗಟ್ಟಿತಲೆ ಗಟ್ಟಿಯೆಂದರೆ ಗಟ್ಟಿ ಮುಟ್ಟಾದ ತಲೆ ಕಲ್ಲಿನಂಥಾ ಖರ್‍ಚಾದ ಬ್ಯಾಟರಿ ಸೆಲ್ಲಿನಂಥಾ ತಲೆ ಮತ್ತೆ ಹಾಸಿರಲಿ ಮೆತ್ತನೆ ಮೆತ್ತೆ ಮಂಚ ಸುತ್ತಾ ಹಾಯಾಗಿ ತೂಗಿ ಬಿದ್ದಿರಲಿ […]

ಯುಗಾದಿ

ಕರೆಯದಿದ್ದರು ನಾವು ನೀನು ಬಂದೇ ಬರುವಿ ಅಲ್ಲವೆ? ಬಾ ಮತ್ತೆ, ಬಾ ಯುಗಾದಿ; ಎಂಥ ಬಿಸಿಲೊಳು ಬಂದೆ! ಬೇಕೆ ಬಾಯಾರಿಕೆಗೆ ಬೇವು-ಬೆಲ್ಲ? ಚಹಕೆ ಸಕ್ಕರೆಯಿಲ್ಲ; ನಡೆದೀತೆ ಬರಿಯ ತಣ್ಣೀರ ಗುಟುಕು? ಇದು ಹೋದ ವರುಷವೇ […]

ಕುರುಹು ಶಾಶ್ವತವೆ?

ಮೂಲ: ರೂಮಿ – ಪರ್ಷಿಯನ್ ಸೂಫಿ ಕವಿ ನಾನೊಂದು ಮರ ಕಂಡೆ, ಹಾಗೆ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ಕಂಡೆ ಕರೆ ಕೇಳಿಸಿತು-ಚಿನ್ನ, ಆ ಅಗ್ನಿ ನನ್ನ ಕೂಗಿತೆ? ಒಡಲು ಬೆಂದು ಕಾಡು ಹೊಕ್ಕಿ, ದಿವ್ಯ ಕೃಪೆ ಕರುಣಿಸಿದ […]

ಮಣ್ಣಿನ ಮೆರವಣಿಗೆ

೧ ತಿರುಗುತ್ತಿದೆ, ಎಂದೋ ಸಿಡಿದಾರಿದ ಅಗ್ನಿಯ ಪಿಂಡ; ಆರಿದೆಯೆಂದವರಾರೊ, ಇನ್ನೂ ನಿಗಿ ನಿಗಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ ಅದರೆದೆಯಾಳದ ಕುಂಡ! ಹರಿಯುತ್ತಿವೆ ಬೆಂಕಿಯ ಹೊಳೆ ತಣ್ಣನೆ ಕಡಲೊಳಗೆ; ಹೊಗೆಯಾಡುತ್ತಿದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನುಣ್ಣನೆ ಬಾನೊಳಗೆ. ಬಿದ್ದಿವೆ ಒಡ ಮುರಿದದ್ದಿವೆ […]

ವಕ್ರ

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ಈ ನಮ್ಮ ದುರ್ಬುದ್ದಿ ಜೀವಿ ಇವನ ರೀತಿ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಮಯ: ಬಯಸುತ್ತಾನೆ ಈಜಲು ನೀರಿಲ್ಲದ ಬಾವಿ, ಸಂಜೆ ಆಗುಂಬೆಯಲಿ ಸೂರ್ಯೋದಯ. *****

ನಾವಿಬ್ಬರು

ಹೂತೊಂಗಲಲಿ ಕುಳಿತು, ಹೊಂಬಕ್ಕಿ ಹಾಡುತಿರೆ ಎನ್ನೆದೆಯು ಸಂತಸದಿ ಕುಣಿಯುತಿಹುದು; ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಂದೆ ಹಳ್ಳಿಯಲಿ ಬಾಳಿಹೆವು- ಈ ಬಗೆಯ ಬದುಕೆಮ್ಮ ಹಿಗ್ಗಿಸಿಹುದು. ನಮ್ಮ ತೋಪಿನ ನೆಳಲ ಹಸುರ ಮೇಯಲು ಬಹವು ಅವಳ ಮುದ್ದಿನವೆರಡು ಕುರಿಮರಿಗಳು, ಹಾದಿತಪ್ಪುತ […]

ಉಡುಪಿ

ಮಣಿಪಾಲದ ಗುಡ್ಡದಾಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂ ದಿಳಿದು ತೇಲಿ ಬರುವ ಘಂ ಘನ ಗಂಭೀರ ಸ್ಪಿರಿಟ್‌’ ಲೈಸಾಲ್‌ ವಾಸನೆಗೂ ಮೂಗು ಮುರಿದು ತೆಕ್ಕೆ ಮುದುಡಿ ಮುದುಡಿ ಮಲಗಿ ಪಕ್ಕಾಗುವ ಅನಾದಿ ರೋಗಿ: ಉಡುಪಿ ಈ ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ ನಾನಾ ಉಡುಪಿನಲ್ಲಿ […]

ನನ್ನವಳೀ ಶರದೃತು

ನನ್ನವಳೀ ಶರದೃತು- ನನ್ನೆದಯೊಳೋಲಾಡಿದವಳು. ಅವಳ ಕಾಲಂದಿಗೆಯ ಹೊಳೆವ ಗೆಜ್ಜೆಗಳು ನನ್ನ ನರನರಗಳಲಿ ಝಣಿರು ಝಣಿರು! ಅವಳ ಮಂಜಿನ ಮುಸುಕು ಪಟಪಟಿಸಿತೆನ್ನುಸಿರೊಳು. ನನ್ನ ಕನಸುಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳ ತಲೆಗೂದಲಿನ ಮೃದುಲ ಸೋಂಕು. ನನ್ನ ಬಾಳನು ತುಡಿದು ಕಂಪಿಸುವ […]