ಎಲೆಗೆ

Posted on by ಜಯಂತ ಕಾಯ್ಕಿಣಿ

ಎಲೆ ಎಲೆಯೆ
ನಿನ್ನ ಹಸಿ ಹಸಿದ ಹಸಿ
ರು ಮೈಗುಂಟ
ಸರಾಗ ಕೊರೆಯುತ್ತವೆ
ನರಗಳ ದೌರ್‍ಬಲ್ಯ.
ಹಾದಿಗಳೆಲ್ಲ ಕಾಲು ಚಾಚಿ
ಮಲಗಿವೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಇತಿಹಾಸ
ಹೆಕ್ಕುತ್ತ ಸಂಚರಿಸುವ
ಬಾಧೆಗಳು ತೊಲಗಿವೆ
ಹಸಿರುಗಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಕೋಶಗಳೆದುರೂ
ಮೈ ಕಳಚಿ ಮೆರೆದಿವೆ
ಹತ್ತಾರು ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು. ತಿಳಿದೆಯಾ

ಹುಳಿ ಹಳದಿ ಹಳಸುತ್ತಿರುವ
ಕಂಪನಗಳ ಹೆಸರಲ್ಲಿ
ಏಯ್
ನಿನ್ನ ಮೈ ನಿರಿಗೆಗಟ್ಟುತ್ತಿದೆ
ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ನೀ ತಟ್ಟನೆ
ತೊಟ್ಟು ಕಳಚಿ
ತೂರಿ ಬೀಳುವದುಂಟಲ್ಲ
ಆಗಿನ
ಆ ಕ್ಷಣದ
ನಿನ್ನ ತೇಲುಬೀಳಿನ
ಅನಿವಾರ್‍ಯನೀರವದಲ್ಲಿ
ಇನ್ನೂ ಇನ್ನೂ ನೀನು
ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿರುವ ಸದ್ದು
ನನಗಿಲ್ಲಿ ಕೂತಲ್ಲಿ
ಕೇಳಿಸುತ್ತದೆ. ಕಳೆದೆಯಾ
*****

Related Posts

ಬೇಲಿಯ ಮೇಲಿನ ನೀಲಿಯ ಹೂಗಳು

ಸಾಲಾಗಿ ನವಿಲು ಗರಿಗೆದರಿ ನರ್‍ತಿಸಿದಂತೆ ಮುಂಜಾವದಲಿ ಬೇಲಿತುಂಬ ನೀಲಿಯ ಹೂವುಜೀವನೋತ್ಸಾಹದಲಿ ಎದೆದುಂಬಿಸುವ ರೂಹು! ಭೂಮಿಯಾಳದ ಭಾವ ಮೇಳೈಸಿ ಪುಟಿದಂತೆ ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲೆ ಮನಸೇಚ್ಛೆ ಬೆಳೆದಿಹ ಬಳ್ಳಿತೆರೆದಿಹುದು ನೂರು ಸವಿರ ನೀಲ ಬಗೆಗಣ್ಣು!(ನೇಸರನಿಗೂ ಜಗಕು ಇನ್ನೂ ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣು) […]

ಕಾವ್ಯದ ಆತ್ಮಾನುಸಂಧಾನ

ಕಣ್ಣು ತಪ್ಪಿಸಿ ಅಜ್ಜನ ನಿಮಿತ್ಯದ ಕವಡೆ ಆಡಿದ್ದು ಉಂಟು; ಕಣ್ಮರೆಯಾದದ್ದನ್ನು ಹಳೆಮನೆಯ ನಾಗಂದಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಈಗ ಅನಿಮಿತ್ತ ನನಗೆ ನಾನೇ ಆಡಿಕೊಳ್ಳುವ ವಾರಿಧಿಯ ಅವಶೇಷವಾದ ಈ ವಿಶೇಷ ಮುಷ್ಠಿಯಲ್ಲಿ ಜಾರುವ ನಯದ ತಕರಾರು ಎನ್ನಿಸಿ […]

“ಶ್ರೀ ಕವಿರತ್ನಂ”

ಸಾವಿರದ ಸಾಸಿರಂಬರಿಸ ಪೂರ್‍ವದಲಿ ಭುವ- ನದ ಭಾಗ್ಯದಿಂ ಪುಟ್ಟಿ ಮುದುವೊಳಲ ಬಳೆಗಾರ ಬೀರ ಕಡಗವ ತೊಟ್ಟು ಇಹಪರದ ರಸಸಾರ- ವೆನೆ ನಿಮಿರ್‍ಚಿದ ಕಾವ್ಯ ರನ್ನಕೃತಿ! ಪರಿಕಿಸುವ- ಗಂಟೆರ್‍ದೆಯೆ? ಒಂದರಲಿ ಶಾಂತ ಮತ್ತೊಂದರಲಿ ವೀರ ರಸಮೊತ್ತರಿಸಿ […]